Νευρική Ανορεξία
Τι γνωρίζουμε για την Νευρική Ανορεξία;
Η Νευρική Ανορεξία σχετίζεται με μια εμμονική κατάσταση, κατά την οποία το άτομο αποκτά φόβο πάχους και καταστροφή της σιλουέτας του και έτσι επιβάλει στον εαυτό του ιδιαίτερα χαμηλά όρια βάρους.Πρόκειται για μια πάθηση που επηρεάζει το άτομο όχι μόνο σωματικά, αλλά πολύ περισσότερο ψυχικά και συναισθηματικά.
Η Νευρική Ανορεξία εντάσσεται στις Διατροφικές Διαταραχές, στις οποίες συγκαταλέγονται και οι ακόλουθες:
- Η Άτυπη ψυχογενής ανορεξία
- Η Ψυχογενής βουλιμία
- Η Άτυπη ψυχογενής βουλιμία
- Η Ψυχαναγκαστική Υπερφαγία
- Οι Έμετοι συνδεόμενοι με άλλες ψυχολογικές διαταραχές
Ποια είναι τα συνήθη θύματα της Νευρικής Ανορεξίας;
Την Νευρική Ανορεξία την συναντούμε συνήθως σε έφηβα κορίτσια και νεαρές γυναίκες, μέχρι περίπου την ηλικία των 22 ετών. Βεβαίως, υπάρχει περίπτωση να εμφανίσουν και τα αγόρια αντίστοιχης ηλικίας, όμως η αναλογία είναι 20:1. Μπορεί να εμφανιστεί και σε παιδιά λίγο πριν την εφηβεία, όπως ακόμα και σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, αλλά εκεί πλέον τα ποσοστά είναι πολύ μικρά.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Νευρικής Ανορεξίας;
Τα άτομα με Νευρική Ανορεξία έχουν εσφαλμένη ιδέα σχετικά με την εικόνα του σώματός τους, θεωρώντας ότι είναι παραπάνω κιλά από όσα «πρέπει» και εξαιτίας αυτού, προσπαθούν με διάφορους τρόπους να αδυνατίσουν. Έτσι λοιπόν, τείνουν να “τιμωρούν” το σώμα τους με τους ακόλουθους τρόπους:
- Αδυναμία στην πρόσληψη τροφής (Στα πρώτα στάδια ενώ νιώθουν πείνα, δεν καταναλώνουν τροφή, ενώ μετέπειτα δεν έχουν όρεξη)
- Πρόκληση έμετου, προκειμένου να γευτούν το φαγητό αλλά και να το αποβάλουν γρήγορα για να μην απορροφηθούν τα θρεπτικά συστατικά
- Υπερβολική άσκηση
- Χρήση καθαρτικών φαρμάκων
- Χρήση φαρμάκων κατασταλτικών της όρεξης
- Χρήση διουρητικών φαρμάκων
- Εξαντλητικές δίαιτες
Όλα τα παραπάνω, έχουν ως αποτέλεσμα την εξάντληση του οργανισμού σε τέτοιον βαθμό που στα κορίτσια εμφανίζεται αμηνόρροια, δηλαδή ακριβώς η ανυπαρξία περιόδου. Όσον αφορά στους άνδρες, αυτοί συνήθως εμφανίζουν στυτική δυσλειτουργία και απώλεια όρεξης για σεξουαλική επαφή.
Το πιο σημαντικό κομμάτι σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να γίνει άμεση διάγνωση της κατάστασης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε σε καμία περίπτωση ότι τα άτομα που υποφέρουν από Νευρική Ανορεξία, στην πλειονότητά τους, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπερβάλλουν. Έτσι, δεν ασχολούνται με το κομμάτι της θεραπείας.Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι συχνά η αντιμετώπιση του προβλήματος, επέρχεται μετά την προτροπή των συγγενών.
Ποιες συνέπειες επακολουθούν της Νευρικής Ανορεξίας;
Η Νευρική Ανορεξία συνήθως προκαλεί πλήθος συνεπειών στον ασθενή, με τραγικότερη όλων, ακόμη και τον θάνατο. Εξαιτίας λοιπόν της μη πρόσληψης επαρκών θρεπτικών συστατικών, το άτομο μπορεί να εκδηλώσει τα ακόλουθα προβλήματα:
- Βραδυκαρδία
- Υπόταση
- Υποθερμία
- Αδύναμα μαλλιά και νύχια
- Τριχοφυΐα στο πρόσωπο, στην πλάτη και στον αυχένα
- Θαμπό δέρμα και ξηρά χείλη
- Προβλήματα στα δόντια
- Οστεοπόρωση
- Συναισθηματική αστάθεια – Κατάθλιψη
- Έλλειψη συγκέντρωσης
- Προβλήματα ύπνου
- Πονοκέφαλος
- Στείρωση
- Νεφρική και ηλεκτρολυτική διαταραχή
- Γαστρεντερολογικά προβλήματα – Δυσκοιλιότητα
Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η Νευρική Ανορεξία;
Αρχικά, είναι πολύ σημαντικό να ακούμε τα ζητήματα που απασχολούν το παιδί μας και αν ένα από αυτά είναι η εμφάνισή του, μπορούμε να απευθυνθούμε σε έναν διαιτολόγο – διατροφολόγο, προκειμένου να επιμεληθεί του θέματος. Με τον τρόπο αυτό, το παιδί θα καταφέρει να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, χωρίς να έχει στερηθεί κανένα πολύτιμο θρεπτικό συστατικό, αναγκαίο για την ανάπτυξή του.
Σίγουρα η αντιμετώπιση της ανορεξίας, απαιτεί την συνεργασία ιατρικού προσωπικού αρκετών ειδικοτήτων, όπως ψυχιάτρου/ψυχοθεραπευτή, διαφόρων άλλων ειδικοτήτων αναλόγως της κατάστασης του ασθενούς και εξειδικευμένουστην πάθηση, διατροφολόγου. Έτσι, μέσω της κατάλληλης συνεργασίας, γίνεται αρχικά μια προσπάθεια προκειμένου να βελτιωθεί η εικόνα που έχει ο ασθενής για τον εαυτό του. Παράλληλα, κύριο μέλημα του εξειδικευμένου διατροφολόγου είναι να δημιουργήσει για τον ασθενή μια διατροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, με πρωταρχικό στόχο αρχικά να μην χρειαστεί να νοσηλευτεί. Επιπλέον, σταδιακά γίνεται προσπάθεια να αρχίσει ο ασθενής να επανακτεί ένα υγιές σωματικό βάρος, με ρυθμό προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες ανάγκες του, χωρίς να υπάρξει ουδέποτε κίνδυνος για εκείνον.